|
Bigada hasia da iada eta gure lehenengo eguneko agenda beterik dugu berotzen hasteko.
Jerusalenen ostaturik gauden lekutik ur gosari arabiar oparoa hartu ein ta gero Damaskoko atean geratu gara geure
lehenengo kontaktuarin: Yaseer izena duen gazteak afropalestinar elkartetik datorkigu eta Jerusalenen idei orokor bat emango digu: hiriaren egitura, auzoen banaketa, israel gobernuaren plan makiabelikoa Jerusalen berrezkuratzeko eta beste horrenbeste puntu isteresgarri.
Jerusalen paretaz inguraturiko alde zaharra izateaz aparte bere inguruan eratzen diren auzoetaz ere osaturik dago, haiek esaten duten moduan :"municipality", hau da, udaletxeleren moduko bat izango bailitzan bezala. Jerusaleneko ate nagusia Damasko atea dugu eta hortik hiria gurutzatzen duen kalea bertan bizi diren sustrai ezberdineko banaketarako balio du: alde baten musulmandarra(geihengo portzentaia dugula), judutarrak (5000 pertsona inguru) eta gutxiengo kristau eta armeniarra. Hala ere, banaketa hau modu baten muga fiktizio bat dala esan genezake nahasturik aurki bait al ditugu erlijio ezberdineko familiak:judutarrak alde musulmandarran edota musulmandarrak alde kristauan...
Damaskoko atetik auzo musulmandarrean hasi gara gure ibilaldia eta ikaragarria da bertan dagoen agerrera poliziala, edonon ikus leike oraindiakan polizia ofiziala, militar zerbitzua eiten dauden akne beteriko umeak, musulmandar aldean bizi diren judutarrak babesten dituzten segurtasun zerbitzuak edota kamarak edonon. Are ikaragarriagoa da ze nolako normaltasunareklin bizi diren bertako biztanleak fenomeno honen aurrean.
Israelgo gobernua alde zaharra berrezkuratzeko arrangura gabedo plana azkarra ta makiabelikoa da. Israelgo "housing ministery", hau da, etxebizitza ministerioa izango zena edo, alde musulmandarrean etxebizitza ezberdina lortu ditu modu ezberdinetan, kontzientziarik gabeko palestinarrei erosita, edota etxeak bertan behera erraustuz edozein sentzurik gabeko arrazoiez baliatuz, frogatuz etxe abandonatuak direla bere jabeak kartxelan daudenbitartean. Hori ta gero, gobernuak kausari fedela denfamilia judutarra sartu etien du bi urte inguru (sustraiak aer ez daietezen edo ikus ez dezaten palestinarrak horren txarrak ez direla).
Palestinarrak ezin dute etxerik erosi, mezkitak Israelgo begiradaren kontrolpean alokatu eiten dituzte eta patrimonio familiar moduan pasa leike semeei hauek joanez edo hil eginez gero.
Etxebizitzarenkontua benetan interesgarria iruditu zitzaigun,zelan okupazioak eragina duen ez bakarrik alde honetan ikuspegi guztitan baizik ez bait du usten haririk solte.
Berriz, auzo judutarra udaletxearen lehentasun guztiak jasotzen ditu nahiz eta zera berdinak ordaindu, etxeenn fatxada berrituak, argi eta ur kontuak eta kale garbiagoak esaterako. Ta gehien inpresionatu ninduena: kolonietako umetxo talde bat bere begiraleak armaturik zegoela normaltasun osoz kale erdian, Sukarrietako begiralea kalashnikov batekin egongo bailitzan bezala.
Nire lehenengo eguna hitz soilbategaz labur nezake: "amorrua". Amorrua sentitu dut zelan herri bat animaliak lez haien norbere herrian kartxeletan bizi dira, eskubiderik gabe eta beste herri bategaz zapaldua. Baina Palestinar herriak bizi duten errelitatearen aurrean komunitate internazionala eta justiziak atzea ematen diela da amorru gehien eman didana.
Nik holan sentitu ein banaz nire lehenengo egunean Palestinan zelan sentitu dira horrenbeste urtez errealitate hau bizi duen herriak?
|
Brigadas 
