Komite Internazionalistak

2022ko Uhintifadako azken atalean gure irratsaioko aspaldiko tradizio bat berreskuratu bahi izan dugu, alegia, urteari Belenetiko kronikarekin amaiera ematea. Duela urtebete, ezinbestean, ezin izan genuen egin, izan ere, egun horietan Beit Shaour-en, Belengo eskualdean (Zisjordania), dugun ohiko kolaboratzailea, Juani Rishmawi, 13 hilabeteko zigorra betetzen ari zen Israelgo espetxe militar batean. Rishmawi duela 30 urtetik gora bizi da Palestinan eta kartzelaratu zuten egunera arte Health Work Committees erakundean ziharduen lanean, osasun arloan lan humanitarioa egiten duen elkarte palestinarrean. Palestinako gizarte mugimenduko beste hainbat erakunderekin batera, Rishmawirena ere ilegalizatu eta terroristatzat izendatu zuen okupazio erregimenak. Ilegalizazioak erakundearen zuzendaritza atxilotzea eragin zuen, horien artean gure korrespontsala, Juani Rishmawi; eta espetxeratzeaz gain, lan humanitarioa egiten jarraitzeko inhabilitatu ere egin zuten.
Rishmawik kontatu digu bere jardunean nolakoak izan ziren duela urtebeteko gabonak kartzelan, eta nola egin zion aurre egoerari bere espetxekideen laguntzaz. Egunotan gogoan ditu bereziki harekin espetxealdia partekatu zuten emakumeak, bertan elkar zaindu behar izan zutelako. Kontatu digu, halaber, epailearen ebazpenak debekatu egin diola bere garai bateko erakundearekin harremanik izatea; nolanahi ere, badaki, ilegalizatuta izanagatik, elkarteak jarraitzen duela bere osasun jarduera egiten, kriminalizatutako beste erakundeek ere euren jarduerari eusten dioten bezala.
Beste aldetik, kontatu digu nola prestatzen diren gabonak Belenen. Garai honetan turista erlijioso askok bisitatu ohi dute hiria eta hori pizgarri bat da hango komertziorako eta, oro har, bizitzarako. Azaldu du oso desberdina dela Israelgo bidaia agentzien bidez iristen den turismoa eta Palestinako taldeen bidez egiten duena. Lehenek eremu palestinarrean gertatzen ari denaren ikuspegi oso mugatua daukate, eta ez dute sosik uzten bertan; besteek, aldiz, errealitatearen ikuspegi objetiboa daukate eta eremu palestinarrean kontsumitzen dute.
Bestalde, salatu du Palestinan egoera oso larria izanagatik, eta azken hilabetean 20 lagunetik gora hil badituzte ere, hedabideak ez direla gertatzen ari denaren inguruko informazioa ematen ari, erabateko ezjakintasuna nagusitzen ari da. Horren ifrentzuan, nabarmendu du munduko futbol txapelketan Palestinarekiko elkartasunak lortu duen ikusgarritasuna. Hitz egin du, halaber, nazioarteko bidaiarien eta bertako populazioaren arteko desberdintasunaz, mugitzeko zailtasunei dagokionez. Azaldu du apartheid erregimenak berez ezartzen dituen zirkulatzeko zailtasunez gain, kolonoen erasoen beldur ere badirela.
Azkenik, agurtu du urte bukaerako kronika nazioarteko ir itzi publikoari dei eginez, gure ahalegin guztiak batu ditzagun, herri palestinarraren sufrimendua akabatu dezagun.

Udazkeneko sasoiaren testuinguruan Palestinan urtero izaten da olibaren uzta garaia. Mendetako tradizioa duen jarduera hori ogibide nagusia izan ohi da milaka famila palestinarrentzat, baina azken hamarkadetan arrisku handiko jarduera bilakatu da, kolonoen talde kontrolgabeek nekazarieei eraso egin ohi dietelako olibak biltzeko lanetan diharduten bitartean. Hori dela eta, nekazari palestinarrek urteak daramatzate ekintzaile internazionalisten laguntza eskatzen, hara joan eta euren presentziaz jarduera arriskutsu horretan babesa eman diezaieten. Unadikum deialdi horri erantzuten dion erakundeetako bat da. Urtero brigadak antolatzen dituzte, olibaren uztaren bilketan ari diren nekazariei laguntzeaz gain, ibilbide politiko bat egin eta okupaziopean bizi diren palestinarren testigantzak jasotzeko. Aste honetako saioan brigada horietako baten parte hartzaile batekin hitz egin dugu, Agus Gorbearekin. Gorbea Ongi Etorri Errefuxiatuak taldeko militantea da eta iragan urrian ibili da Palestinan brigadista lanetan.
Gorbeak azaldu digu bere jardunean Zisjordanian 100.000 familia inguru bizi direla olibatik, baina kolono sionistek nekazariei erasotuz uzta lanak eragozten dituztela. Zehazki, urriko lehenengo 10 egunetan kolonoen ehun erasotik gora erregistratu ziren nekazari palestinarren kontra. Era berean, kontatu digu erregimen sionistak Palestinarekiko elkartasun ekintzaileak antisemitak direla salatzen duen bitartean, olibaren uzta lanetan ekintzaile juduak ere badirela, nekazari palestinarrei laguntza ematen. Azaldu du bidaian zehar okupazioaren aurkako protesta egiteko antolatutako hainbat manifestaziotan ere parte hartu zutela, eta harremanak izan zituztela Palestinako hainbat erakunde politiko eta sozialekin.
Ibilbide horreako helmugetako bat Nablus izan zen, azken hilabeteotan okupzio armadarekiko gatazkaren foko garrantzitsua bilakatu den hiria, izan ere, bertan erresistentziako talde armatu berri bat sortu da, Leoien Gordelekuko Zaindariak, alderdi politiko tradizionalekin loturarik ez duen erakundea. Kontatu du, halaber, erresistentzia eta armadaren arteko gaueko liskarren lekuko zuzenak izan direla. Zentzu horretan, salatu du erresistentziako talde horiek ez dutela bakarrik okupazio indarren jazarpena pairatzen, Palestinako Aginte Nazionalarena ere bai. Parte hartu zuen manifestazioetako eskarmentuatik abiatuta, azaldu digu nolakoa den bertan erabiltzen den gizarte kontrolerako teknologia, eta salatu du Palestina gerrarako teknologia horiek proban jartzeko lekua dela, eta gero mundu zabalean saltzen dutela teknologia hori benetako gerran probatua izan delako bermearekin.
Besteik, Jeningo errefuxiatuen kanpamendura ere bidaiatu zuten, hori ere leku gatazkatsua izan baita azken hilabeteotan. Bertan Askatasunaren Antzokia bisitatu zuten, eta maiatzean Shereen Abu Akleh kazetaria erail zuten tokia.
Bidaiaren beste helmuga bat Jordan ibarra izan zen. Kontrol militarraren menpe dagoen eremu hori lur oso emankorra izan zen garai batean; gaur egun, berriz, basamortu bilakatu da, indar okupatzaileak ur iturriak lapurtu dituelako.
Bestalde, Zisjordaniako eremuan sartzeko eta bertan mugitzeko zailtasunez hitz egin digu, eta ohartarazi du zailtasun horiek handiagoak direla bertako populazio palestinarrarentzat, kontrol militarrak direla eta. Gainera, brigada hauetako antolakuntzan haiekin elkarlanean ibili ohi diren erakunde politiko, sozial eta humanitarioak ilegalizatuak izan dira azken urtean eta erakunde terrorista izendatu dituzte. Azkenik, onartu du bidaiaren aurretik Palestinan gertatzen zenaz informazio dezente bazuen ere, bertatik bertara ikusi zuen arte ezin zuela imaginatu hainbesteko ankerkeria eta inpunitatea izan zitekeenik, eta aldi berean haibesteko erresistentzia palestinarren aldetik.

Iragan urriaren 4an Espainiako Diputatuen Kongresuan antisionismoa antisemitismoarekin parekatzen duen Lege Proposamena aurkeztu zen. Aurrera aterako balitz, legeak antisemitismotzat hartuko lituzke Israelgo politika genoziden aurkako edozein kritika edo apartheid erregimenaren aurkako edozein boikot dei. Proposamena gauzatuko balitz, Palestinarekiko elkartasun mugimendua kriminalizatzeko oinarriak ezarriko lituzke espainiar estatuan. Lege ekimen hori aurkeztu izanaren harira, azaroaren 15ean judu antisionisten zenbait erakundetako ordezkariek hitzaldi batean parte hartu zuten Kongresuan bertan, lege egitasmo hori motibatu duen aurreiritzi faltsua desmuntatzeko. Hizlarien artean gure aste honetako solaskideak ere hartu zuen parte: Liliana Cordova Kaczerginskik. Cordova Bigarren Mundu Gerran Lituaniako okuazio nazitik bizirik atera zen familia judu baten baitan sortu zen, eta gaur egun Judu Antisionisten Nazioarteko Sareko (IJAN) militantea da.
Bere jardunean kontatu du lege hau VOX eta PP alderdiek onartu zutela, Madrilgo Batzarrean, eta gerora Kongresura eraman zutela. Kongresuan, berriz, PSOEk lege proposamenak aurrera egitea ahalbidetu zuen aldeko botoarekin. Kritikatu du zenbait alderdi politikoren jokabidea, besteak beste ERC eta EH Bildurena, jarrera argi bat ez hartzeagatik, bozketan parte ez hartzea hobetsi baizuten. Bestalde, azaldu du legea nekez aterako dela aurrera, edo ez behintzat aurkeztu den testuaz; baina onartuko balitz, Israelen aurkako edozein kritikaren kriminalizazioa ekarriko lukeela, eta baita Palestinaren aldeko edozein elkartasun mugimenduren jardunaren zentsura ere. Salatu du, halaber, espainiar estatuan harreman zuzena dagoela eskuin muturraren eta lobby sionistaren artean; eta haiexek direla, hain zuzen, ekimen parlamentario horren atzean daudenak. Bestetik, aldarrikatu du judu antisionisten papera. Haren esanetan, judu antisionistak propaganda sionistaren ahulgunea dira, nekez lepora diezaketelako antisemita izatea, eta salatzen du Israel zilegitasuna kentzeko ahaleginetan dabilela mugimendu hori indargabetzeko. Hala eta guztiz ere, haren ustez, Israelen aurkako jarrera ikusgarri eta irmoa hartzen duten juduak gutxiengoa direla. Azaldu du zein egoera legaletan dagoen Palestinarekiko elkartasun mugimendua beste herrialde batzuetan. Beste alde batetik, adierazi du oso nekagarria dela Palestinarekiko elkartasuna antisemitismoarekin lotzen duen diskurtso sionistaren aurrean beti nork bere burua zuritzen ibili behar izatea. Salatu du, era berean, judu antisionisten ahotsek ez daukatela lekurik prentsa hegemonikoko hedabideetan, espainiar estatuan eskuin muturrari lotutako lobby sionistaren presio gaitasuna oso handia delako. Azkenik, aitortu du, tamalez, Israelgo gizartearen barruan oso gutxi direla erregimenari kontra egiten dioten ahotsak; izan ere; zaila da gizarte kolono baten barruan nork bere pribilegioei kontra egitea; eta gauzak piiihorrela, haren iritziz, ezin da inongo aldaketarik espero Israelgo gizartearen barrutik.

Aste honetako atalean jomuga Palestinan jartzen duen proiektu komunikatibo berri bat aurkeztu dizuegu, Al Falasteniyeh, komunikabide palestinar zein internazionalistek osatutako informazio-sare bat. Munduko hainbat tokitan lantalde koordinatuak dituen proiektu hau palestinarrei ahotsa emateko xedez sortu da, Jordan ibaia eta Mediterraneo itsasoaren arteko eremuetan okupazioari eusten dioten palestinarrei zein diasporatik askapenerako eta itzulerako borrokan ari direnei. Kazetaritza proiektu hau aurkezteko espainiar estatuko lantaldeko koordinatzaileetako bat izan dugu solaskide Uhintifadako mikrofonootan: Judit Rodriguez Fernandez.
Rodriguezek azaldu digu Al Falasteniyeh ez duela onartzen Israelgo indar koloniala, ezta kontakizun sionista ere, eta Palestinako erresistentzia ahalduntzeko tresna izateko asmoz sortu dela. Lantalde autonomoz osatutako sare moduan funtzionatzen du eta delegaritzak dauzka, besteak beste, Zisjordanian, Gazan, edota Libanoko errefuxiatuen kanpamenduetan. Bere jardunean aztertu du hedabide hegemoniko handietan Palestinako aferari ematen zaion tratamendu informatiboa. Salatu du hedabideek bakarrik jartzen dutela fokoa Palestinan Israelek ohi baino sarraski handiago bat burutzen duenean, eta horrek eragiten duela Palestinako populazioa deshumanizatzea eta biktima bihurtzea. Bere ustez, beharrezkoa da Palestinako kultutaren aniztasunari eta aberastasunari ere ahotsa ematea, eta herri palestinarrak okupazioaren kontra antolatzeko eta eusteko duen gaitasuna ere balioestea. Kritikatu du hedabide nagusiek darabilten dialektikak kontakizun sionista egonkortzen laguntzen duela. Sare sozialei dagokienez, salatu du, batetik, Palestinari buruzko edukiei ezartzen zaien zentsura, eta bestetik, herri palestinarretik zabaltzen den irudi sesgatua. Zentzu horretan azaldu du prentsak jabego kapitalistako egitura bat daukala eta komunikazio talde handien atzean Israelgo estatuaren kontakizun ofiziala sustatzen duten interesak daudela. Nabarmendu du, halaber, garrantzitsua dela bestelako dokumentazio iturri batzuetara jotzea, kontakizun alternatibo bat eraikiko badugu. Al Falasteniyehren kasuan palestinarren testigantzetatik elikatzen da, erresistentzian modu aktiboan parte hartzen dutenenetatik, hango erakunde politiko, kultural eta sozialenetatik; eta zenbait komunikabide palestinar eta internazionalistetatik. Bestalde, azaldu du sareko kolaboratzaile askok oso baldintza zailetan egiten dutela lan; batzuetan, Gazan eta Libanoko kanpalekuetan, kasu, lan egiteko baliabiderik oinarrizkoenak ez dituztelako; eta besteetan, AEB, Alemania edota Frantzian, kasu, Palestinaren aldeko edozein mugimendu politiko edo informatibo antolatuk pairatzen duen errepresioa pairatzen dutelako. Bukatzeko, lanean jarraitzeko borondatea agertu du, Palestina osoa Jordan ibaitik Mediterraneo itsasoraino askatzen den arte.